Krucyfiks późnobarokowy

cokół z blachy srebrnej, trójścienny, o wolutowo wykrojonych narożach; na ściankach repusowany motyw kaboszonu ujętego czterema rocaille’ami; wokoło stylizowane liście akantu, muszle, rocaille; tło groszkowane; krzyż o płaskich ramionach z blachy miedzianej, srebrzonej, rytowanej; u podstawy nakładka z blachy miedzianej, złoconej, o nieregularnym kształcie, z kaboszonem otoczonym rocaille’ami, na tle stylizowanej struktury akantowej z wprawionym rubinowym szkiełkiem; po bokach para sterczyn; na zakończeniach ramion trójlistne nakładki, z rubinowym szkiełkiem w oprawie w kształcie krzyża greckiego o treflowych końcach; figura Chrystusa mosiężna, złocona; u jego przybitych osobno stóp - nakładka ze złoconą czaszką i piszczelami; nad głową złocona tabliczka z napisem: „IN / RI”;
mosiądz, odlew złocony; blacha srebrna niskopróbna; blacha miedziana, rytowana, srebrzona; szkiełka imitujące rubiny;
wys. 36,5 cm, szer. ramion 13,2 cm, szer. podstawy 10,3 cm, głęb.ca 8 cm.
Polska?; ok. poł. XVIII w.