drzeworyt japoński barwny, tusz, papier, 21x27 cm (wymiar papieru), sygnatura artysty, na marginesach napisy wydawcy w jęz. japońskim
Analogiczny drzeworyt znajduje się w kolekcji Rijksmuseum w Amsterdamie. Praca pochodzi z albumu zatytułowanego: Keibun Kachō Gafu (Szkice kwiatów i ptaków wykonane przez Keibuna, część II) wydanego w Osace w październiku 1892 roku przez Aoki Kôsaburô. W albumie wydano łącznie 12 drzeworytów. Jest to pierwsza edycja tych drzeworytów.
Matsumura Keibun (1779 - 1843), urodzony jako Naoji Matsumura, żył i pracował w Kioto na początku XIX wieku. Karierę artystyczną rozpoczął jako malarz szkoły Shijo, studiując u swojego starszego brata Goshuna Matsumury i Okyo Maruyamy. Wystawiał swoje prace już w 1796 roku, a w 1811 roku odziedziczył studio Goshuny po jego śmierci. W 1813 r. został wymieniony w katalogu najbardziej znanych obywateli Kyōto. Dobrze wykształcony w teoriach sztuki dynastii Ming i Qing, Keibun miał bliskie powiązania z sinologami z kręgaów intelektualnych Kioto. Stał się wiodącym artystą swojego pokolenia, zapewniając pozycję szkoły Shijo. Jeśli chodzi o grafiki, znany jest ze swoich delikatnych i elegancko skomponowanych studiów ptaków i kwiatów (kacho-e). Oprócz kariery artystycznej, Keibun służył jako asystent księcia Shinnin, który złożył buddyjskie śluby. W Myoshoin w Kioto znajduje się wiele obrazów Keibuna, który przez pewien czas mieszkał w tej buddyjskiej świątyni. Po śmierci został początkowo pochowany w Daitsū-ji, świątyni Ōtani-ha, ale później został przeniesiony do Konpuku-ji, bardziej prestiżowej świątyni Zen. Jego prace znajdują się w kilku muzeach, w tym w British Museum, Seattle Art Museum, Birmingham Museum of Art, Metropolitan Museum of Art, Brooklyn Museum, Tokyo Fuji Art Museum, Museum of Fine Arts, Boston.
Termin „kachō-ga” w języku japońskim to połączenie trzech słów: „ka” – kwiat, „cho” – ptak, „ga” – obraz, zatem oznacza dosłownie obrazy kwiatów i ptaków. W sztuce Dalekiego Wschodu to jeden z wiodących tematów artystycznych. Obejmuje także rośliny, trawy, drzewa, zwierzęta, ryby, owady - właściwie cały żywy świat przyrody za wyjątkiem człowieka i krajobrazu. Odbitki kacho-e były wysoko cenione za ich piękno i dokładność, a także szeroko kolekcjonowane zarówno w Japonii, jak i za granicą. Popularność tych grafik wynika po części z odzwierciedlenia w nich tradycyjnych japońskich wartości i estetyki, które przywiązywały dużą wagę do harmonii z naturą. Drzeworyty były często nasycone symbolicznym i alegorycznym znaczeniem, takim jak skojarzenie niektórych ptaków lub kwiatów z określonymi porami roku lub cechami. Mistrzowie kachō-ga kierowali się zarówno ekspresją, jak i emocjami; udawało im się uchwycić kolory i delikatność kwiatów oraz zachowanie ptaków na wolności. Nasycone metaforycznym znaczeniem wykraczającym poza ich fizyczne piękno, konkretne pary ptaków, owadów i kwiatów stały się podstawą tradycji, która trwa do dziś.
