"Autobiografia Charlesa Chaplina ukazała się w 1964. Liczył sobie wtedy 75 lat. Książka miała ponad pięćset stron i była wielkim osiągnięciem pamięci, została bowiem napisana bez odwoływania się do dokumentacji. To osiągnięcie wydawało się wówczas krytykom aż nazbyt znakomite, ponieważ nie bardzo chcieli wierzyć, aby ktokolwiek mógł tak dokładnie pamiętać wydarzenia z długich lat życia. Po śmierci Chaplina miałem wyjątkową możliwość przebadania ogromnej masy jego roboczych papierów - w tym wielu przez nikogo nie oglądanych od przeszło pół wieku. W londyńskich archiwach publicznych i w starych zapisach teatralnych trafiłem na wiele dawno zapomnianych śladów młodego Chaplina i jego rodziny. Ponadto wiele osób w Anglii i Ameryce łaskawie udostępniło mi swoje wspomnienia i dokumenty. Przedarcie się przez tę ogromną dokumentację przyczyniło się tylko do zwiększenia szacunku dla pamięci Chaplina i dla uczciwości jego relacji".
Wydawnictwo: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1995
Format: 240 x 165 mm, 610s.
Stan bardzo dobry, lekkie ślady magazynowania.