KLESZCZYŃSKI Zdzisław: ŻYWOT KOLOMBINY, 1922 Poemat z 23 barwnymi obrazami Stefana Norblina Warszawa E.Wende i Ska & Łódź Ludwik Fiszer, Czcionkami Drukarni Narodowej w Krakowie s. 77, ilustracji barwnych na wklejkach poza tekstem 23 (edycja miała dwie wersje, początkowo umieszczani 33 ilustracje, co zapisane jest na stronie tytułowej, później, w większej części nakładu jedynie 23), 34,7 x 25 cm
Stefan Norblin, właśc. Juliusz Stefan Norblin de la Gourdaine (ur. 26 czerwca 1892 w Warszawie, zm. w 12 sierpnia 1952 w San Francisco) – polski artysta plastyk, malarz, karykaturzysta, ilustrator i plakacista, projektant wnętrz, architektury i mody. Tworzył m.in. modernistyczne i secesyjne plakaty reklamowe oraz malowidła w stylu art déco. Urodził się w rodzinie o tradycjach artystycznych. Jego pradziadem był malarz Piotr Norblin. Studiował malarstwo w Antwerpii i Dreźnie. W 1920 roku Stefan Norblin wziął udział w wojnie polsko-sowieckiej. Po wojnie wrócił do Warszawy, gdzie ożenił się z Leną Żelichowską, znaną podówczas aktorką i tancerką. Ich syn Andrew Norblin jest gitarzystą w USA.
We wrześniu 1939 roku wyjechał z kraju do Rumunii, gdzie w podróży, oprócz małżonki, towarzyszył mu Marian Hemar. Na czas okupacji Norblinowie mieli schronić się w Stanach Zjednoczonych, dokąd postanowili dostać się przez Azję. W czasie II wojny światowej Norblin przebywał w Persji, a następnie w Indiach, gdzie dla maharadży Jodhpuru Umaida Singha wykonał serię malowideł zdobiących wnętrze pałacu Umaid Bhawan, największej prywatnej rezydencji w tym kraju. Malował także portrety lokalnej arystokracji i ozdabiał jej rezydencje. Po wojnie osiadł na stałe w Stanach Zjednoczonych, gdzie zarabiał na życie jako portrecista. Zmarł w San Francisco 12 sierpnia w 1952 śmiercią samobójczą, przypuszczalnie motywowaną postępującą utratą wzroku.
Oprawa wydawnicza płócienna, tłoczenia, złocenia.
