Andrzej Paruzel (1951), NAGŁE SFRUNIĘCIE PELERYNKI, 1974 r.

dwie odbitki żelatynowo-srebrowe, vintage print/papier 15,5 x 16 cm w świetle passe-partout (każda odbitka)
sygnowana, datowana i opisana pod fotografią białym pisakiem na passe-partout: „NAGŁE SFRUNIĘCIE PELERYNKI”| 1974 | A. PARUZEL
WYSTAWIANA:
- Szczekał na mnie wnuk psa, który szczekał na Strzemińskiego, Mazowieckie Centrum Sztuki „Elektrownia”, Radom, 2019
- Video instalacje, Stowarzyszenie Twórców Kultury, Łódź, 1978
- Situations video - photografiques, Galeria Lara Vincy, Paryż, 1977
Prace, takie jak „Nagłe sfrunięcie pelerynki" (1974) ukazują nie tylko analityczne podejście do medium i próbę pełnego opisu rzeczywistości, ale ujawniają upływ czasu i miłość losu, co układa się w osobną postawę lirycznego konceptualisty". (Stanisław Ruksza, Spacery z Andrzejem Paruzelem, Sylwetki [w:] Kwartalnik rzeźby Orońsko, kwiecień-wrzesień, 2019, s.83, repr.) Stanisław Ruksza - autor artykułu-przewodnika po twórczości artysty, wskazuje na różne jej etapy. Podkreśla wrażliwość artysty, który oprócz problemów egzystencjalnych dostrzega również „efemeryczność" zdarzeń. Sam zaś artysta mówi o sobie, że jest „kolekcjonerem wrażeń". Prezentowana fotografia znakomicie ukazuje podejście fotografującego do zastanej sytuacji.
Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego i Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Uczestnik działalności Warsztatu Formy Filmowej. Twórca instalacji wideo, filmów, fotografii eksperymentalnej.