Wymiary: 66 x 49,5 cm
sygnowany i opisany l.d.: 'A. Laszenko | u. Wodopoju'
na odwrociu papierowa nalepka wystawowa z opisem pracy
Wystawiany
Wystawa zbiorowa malarzy polskich w Warszawie
Literatura
porównaj: Aleksander Laszenko 1883–1944, katalog wystawy, red. Krystyna Kotula, Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej, Włocławek 1992, s. 27
Biogram
Po ukończeniu szkoły korpusu kadetów w Połtawie (1900) został studentem Konstantynowskiej Szkoły Oficerów Artylerii w Petersburgu, którą ukończył w 1904. Równocześnie uczył się malarstwa w petersburskiej Akademii pod kierunkiem Wołkowa, Dubowskoja, Makowskiego i Riepina. W 1918 przyjechał do Polski; początkowo zamieszkał w majątku Wola Sosnowska na Kujawach, a od 1932 osiadł we Włocławku. W latach 1903-1904 odbył podróż dookoła świata. Niemal rokrocznie wyjeżdżał do Egiptu. Zwiedził Bliski Wschód, Tunezję i Maroko, a także wyprawił się Nilem w głąb Afryki, docierając w 1906 do ówczesnego Konga Belgijskiego, a w 1909 do Erytrei i granic ówczesnej Abisynii. Wyprawiał się też do Azji, objechał Europę, a także wojażował po Polsce. W czasie pobytu w Egipcie w 1922 roku zawarł znajomość z Howardem Carterem, odkrywcą grobowca Tutonchamona i dzięki tej znajomości wykonał wiele szkiców i notatek w miejscu prowadzonych badań. Te liczne podróże znalazły odzwierciedlenie w tematyce jego prac. Malował pustynie, oazy, wielbłądy, osiołki, karawany, widoki wiosek i miast (szczególnie Jerozolimy i Kairu), piramidy, egipskie świątynie zabytkowe budowle oraz portrety tubylców i sceny z ich życia - targi, bazary, pracę na roli, modlitwę, ich święta. Znane są także, zdecydowanie mniej liczne, pejzaże rodzime: widoki morskie, górskie i leśne. Portretował też swoich przyjaciół i bliskich w strojach wschodnich. Zajmował się ponadto drzeworytem barwnym i litografią.
