Władysław ŚLEWIŃSKI (1854-1918), Kwiaty w wazonie, ok. 1900

olej płótno; 50 x 61,5 cm;
na odwrocie pieczątka: WŁADYSŁAW ŚLEWIŃSKI / ze spuścizny / POŚMIERTNEJ oraz podpis żony artysty: E. Ślewińska (ołówkiem kopiowym).

Proweniencja:
- Spuścizna po artyście,
- Aukcja Thierry - Lannon & Associes (05/08/21), pozycja 387,
- Kolekcja prywatna, Polska.

Motyw kwiatów w twórczości malarza, to element który łączy wszystkie okresy działalności artysty. Nie są to przedstawienia roślin z botanicznych atlasów skupione na ich „anatomii”. Kwiaty Ślewińskiego - astry, cynie, maki, lewkonie czy piwonie - są przez niego „portretowane” w sposób niezwykle charakterystyczny, z pewną dozą syntezy i ekspresji, często w glinianych prostych wazonach czy dzbanach, na tle pustej, nierozpraszającej uwagi, ściany.
Nawet Paul Gauguin, portretując polskiego malarza, przedstawił jego postać siedzącą przy stole, na którym pyszni się bukiet wielobarwnych cynii, które były ulubionymi kwiatami Władysława Ślewińskiego. Orędownikiem przedstawień flory był również Jan Kasprowicz, który w następujących słowach wyraził swój zachwyt dla płócien malarza: „A Pańskie kwiaty! Te maki, te anemony, te słoneczniki. To nie doskonałe fotografie rzeczywistości, które żyły, ale zgasły z chwilą, gdy się znalazły na kliszy, to wiecznie żyjące indywidualizmy, zadziwiające nie tylko techniką, ale przede wszystkim melancholijną muzyką Pańskiej duszy”.
(Lit. W. Jaworska, Władysław Ślewiński, [b.m., b.r.], s. 18-22)