ołówek, papier kremowy; 23,5 x 19,3 cm;
sygn., dat. i opisany przy prawej krawędzi, pośrodku: LS / 1918 Humań [ołówkiem];
do rysunku dołączona jest dokumentacja autorstwa prof. Dariusza Markowskiego.
Prezentowany szkic kobiecej głowy autorstwa Ludomira Śleńdzińskiego powstał w 1918 roku – w czasie, kiedy artysta przebywał w Humaniu i uczył się tam w szkole polskiej. W tym czasie bywał również na Krymie. Malarz pochodzący z Wilna odebrał wykształcenie artystyczne w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, którą ukończył w 1916 roku w pracowni Dymitra Kardowskiego, doskonałego pedagoga i znawcy technik malarskich. W 1920 roku założył wileńskie Towarzystwo Artystów Plastyków, a w 1925 roku na prośbę Ferdynanda Ruszczyca objął katedrę malarstwa monumentalnego na wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Batorego. W 1923 roku przystąpił do Stowarzyszenia Artystów Polskich Rytm. Podczas studiów własnych, jak również później jako pedagog Ludomir Śleńdziński zwracał szczególną uwagę na znajomość malarstwa minionych epok. Twierdził, że dobry artysta musi mieć świadomość osiągnięć poprzednich malarzy, co daje mu szansę na korzystanie z ich doświadczeń. Koncentrował uwagę na dbałości i poprawności kompozycyjnej, barwie czy gładkości płótna – bez śladu pociągnięć pędzla. Tymi zasadami kierował się również w swoim malarstwie, dlatego zaliczany jest do grona artystów neoklasycystów, niepozbawionych własnej maniery widocznej w stylizowanych twarzach i włosach postaci czy ich atletycznych ciałach.
