Litografia, papier Arches, 58 x 68 cm w świetle passe – partout; oprawiona w ramę o wym. 70 x 80cm; numerowana 66/300;
Sygnowana ołówkiem przez autora p.d.
Dali rozpoczął malować ten obraz w 1929 roku, ale dokończył dopiero w 1932 r. Był to pierwszy obraz, w którym Dali zaczął używać podwójnych obrazów, które powstawały w ciągu następnej dekady, w okresie „paranoiczno-krytycznym”. Podwójne obrazy użyte tutaj nie są tak udane jak późniejszy obraz Łabędzie odbijające słonie (1937). Widz zdaje sobie sprawę z iluzji, jakie tworzy Dali, zanim zda sobie sprawę, jaka ma być ogólna forma.
Żółte chmury stają się włosami mężczyzny; jego twarz i górna część tułowia są uformowane przez zrujnowaną architekturę rozrzuconą po krajobrazie. Podobnie jak w przypadku niemal wszystkich prac Dalego z 1929 r., obraz ten porusza kwestię jego domniemanego lęku przed seksem. Powtarzający się motyw „kobieta - dzban” pojawia się po lewej stronie obrazu. Obok „kobiety - dzban” znajduje się obiekt w kształcie macicy, a prawa ręka „niewidzialnego człowieka” jest ucięta w połowie i ma kształty kobiety. Dwie humanoidalne postacie z prawej strony obrazu symbolizują trudność w zbliżeniu kobiety i mężczyzny. Oryginał obrazu znajduje się w Museo Nacional Reina Sofia, Madrid.
