Olej na płótnie, 47 x 61 cm,
Sygnowany w prawym dolnym rogu ("PINK").
Lutka Pink (wł. Szajndla Łaja Pinkusiewicz) urodziła się w 1906 r. w
Warszawie, ukończyła warszawską Akademię Sztuk Pięknych. W 1933 r. osiedliła
się w Paryżu wraz ze swoim narzeczonym, późniejszym mężem, Kazimierzem
Zielenkiewiczem, również malarzem, dzięki uzyskanemu przez niemu stypendium. W
trakcie wojny Pink straciła pozostałą w Polsce rodzinę, podczas gdy sama
ukrywała się w Owernii a potem Aix-en-Provence. Po wojnie Pink powróciła do
Paryża, była jednak mniej związana ze środowiskiem emigracyjnym, a przede
wszystkim z francuskimi i międzynarodowymi kręgami artystycznymi. Wśród jej
bliższych i dalszych znajomych i przyjaciół znaleźć możemy takie postaci jak
Picasso, Braque, Chagall, Ernst czy Restany. W swojej sztuce Pink ewoluowała od
figuratywnych obrazów, ewidentnie inspirowanych twórczością wielkich mistrzów
XXw. jak Cézanne, Matisse czy post-impresjoniści – przede wszystkim nabiści,
których zresztą znała osobiście, bo jeszcze przed wojną poznała zarówno
Bonnarda, jak i Vuillarda, ten drugi pomógł jej uzyskać stypendium rządu
francuskiego – w stronę abstrakcji. Począwszy od lat ’60 Pink kursowała między
Paryżem, a Nowy Jorkiem, co również jest doskonale widoczne w jej pracach,
gdzie począwszy od lat ’60 można odnaleźć już nie tylko wpływy europejskiej
abstrakcji, ale też amerykańskiej, np. de Kooniga. Pod koniec życia Pink
niejako zatoczyła koło, wracając do figuracji. Twórczość Pink wpisuje się
idealnie w międzynarodowe nurty artystyczne okresu powojennego, a jej cechą
charakterystyczną pozostaje – niezależnie czy chodzi akurat o dzieło
abstrakcyjne czy figuratywne – ogromna żywiołowość, ekspresja, dominacja
koloru, który jednak nie jest agresywny, a pełen energii, doskonale
odpowiadając uosobieniu samej Pink, która jako swoją główną inspirację
przywoływała „radość życia, nic tylko
radość życia”. Lutka Pink zmarła w Nowym Jorku w 1998 roku. Już od końca
lat 40. była artystka znaną i uznaną, wystawiającą swoje prace na licznych
wystawach indywidualnych na całym świecie, biorącą udział w wystawach
zbiorowych, w tym tak znanych jak np. paryski Salon des Réalités Nouvelles, a
jej dzieła znajdują się w prestiżowych kolekcjach na całym świecie.
