Noakowski Stanisław Witold, Gotycka sala, 1920

Tusz lawowany, pędzel, papier żeberkowy (Frangle); 36,5 x 50 cm; sygn. p.d. monogram wiązany SN.
Na odwrocie fragment rysunku akademickiego. Praca po konserwacji. Noakowski Stanisław Witold (1867-1928): malarz, rysownik, architekt, jeden z ważniejszych artystów przełomu XIX i XX w.; studiował w Petersburgu; pracował w Moskwie, m.in. w l. 1899-1918 był profesorem historii sztuki w Szkole Stroganowskiej, a od 1906 profesorem w Szkole Sztuk Pięknych; odbył liczne podróże artystyczne po Europie; po 1918 powrócił do Polski, od 1923 był profesorem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej; realizował cykle wyimaginowanych widoków architektonicznych w pejzażu (cykle Architektura polska. Szkice kompozycyjne, 1920; Zamki i pałace polskie, 1928); w twórczości zwracał uwagę głównie na problem starannej, drobiazgowej niekiedy kompozycji.