Stara kopia jednego z najbardziej znanych medali polskich wydanego w 1611 roku na pamiątkę zdobycia Smoleńszczyzny.
Pozycja znana w oryginale jedynie z egzemplarza złotego znajdującego się w wiedeńskim zbiorze Cesarskim.
Emisja opisywana przez Raczyńskiego słowami:
Numizmatyka nasza nie posiada większego, ani może piękniejszego medalu od tego, który Zygmunt III z powodu zdobycia Smoleńska w roku 1611 wybić, albo raczej odlać kazał, a który my tu pod liczbą 74 kładziemy. Współcześni dziejopisowie zostawili nam szczegóły pamiętnego tego oblężenia, które tu w skróceniu przyłączamy.
Stanął Król z wojskiem pod Smoleńskiem dnia 20 Września roku 1609 i niebawnie oblężenie jego rozpoczął, lecz gdy miotany ogień z armat polowych Polskich mało co czynił skutku postanowił Król Zygmunt z Rygi, Tykocina i Wilna ciężkie sprowadzić działa, które w kilka miesięcy później nadeszły; tymczasem Polacy wszelkimi sposobami usiłowali dostać się do oblężonego miasta; zakładali miny, nocne przypuszczali szturmy, petardami bramy miasta kruszyli; załoga przecież Moskiewska wszystkie ich niweczyła zamachy. Radził w ten czas Żółkiewski Hetman, aby Zygmunt ścisnąwszy Smoleńsk wojskiem Zaporożskiem, sam z wyborem rycerstwa Polskiego co prędziej pod miasto Moskwę pośpieszał. Nie podobała się ta rada Królowi, lubo później nie raz się żalił, że za nią nie poszedł.
Pomimo nadeszłych z Rygi i Wilna ciężkich dział w roku 1611 gdy Polacy niemniej zaciętego doznawali od oblężonych oporu, Król Zygmunt postanowił szturm powszechny do miasta przypuścić.
Brąz patynowany, średnica 128 mm, waga 576 g.
