miasto Gdańsk, Dukat, 1658, mennica Gdańsk: Aw: Popiersie władcy w prawo, IOH CAS D G R POL & SUEC M D L R P; Rw: Herb wielki miasta Gdańska, poniżej litery D - L (inicjały Daniela Lesse, dzierżawcy mennicy), MON AUREA CIVITAT GEDANENS; CNG 313.II, Fr. 24, Gum-H. 1927, H-Cz. 2129 (R), Kaleniecki s. 389–391, Kop. 7659 (R4), Kurp. 945 (R1), Tyszkiewicz 14 mk; złoto, 3.45 g; piękny egzemplarz z wyraźnym blaskiem menniczym, patyna. W zestawieniu dukatów bitych za panowania Jana Kazimierza w mennicy gdańskiej, uwagę zwracają drobne różnice w przedstawieniu popiersia królewskiego, tytulaturze i nazwie miasta. Jest to prawdopodobnie związane z organizacją pracy mennicy, w której pracować musiało co najmniej kilku rytowników. Wydaje się, że tworzyli oni stemple we własnych warsztatach. Proces menniczy nie odbywał się więc w jednym miejscu, choć ze względu na braki w dokumentach gdańskich, nie można być tego pewnym. Dukaty w mennicy gdańskiej wybijano z dużą regularnością, niemal przez całe panowanie ostatniego z Wazów na polskim tronie. Często lepiej zachowane stemple awersu łączono z nowymi (ze względu na zmienianą datę) stemplami rewersu. Jarosław Dutkowski sugeruje, że mogło mieć to związek z przestojami menniczymi spowodowanymi okresowymi brakami kruszcu. To powodowało z kolei, że po dostawie złota, mennica starała się jak najszybciej przekuć je w nową monetę. Do pierwszych, rzadkich dukatów z datą 1649 i dekorowaną zbroją, wykorzystano jeszcze stemple awersu wykonane dla Władysława IV. Ostatnie dukaty wybito w gdańskiej mennicy w roku 1668.
