Henryk MUSIAŁOWICZ (1914-2015), Krajobraz animalistyczny, 1980

technika własna, płyta; 42 x 57 cm;
sygn., dat. i opisany na odwrocie: „KRAJOBRAZ ANIMALISTYCZNY” / 1980
/ 42 x 57 / MUSIAŁOWICZ [kredką].

Obrazy z cyklu „Krajobraz animalistyczny” były obecne w twórczości Henryka
Musiałowicza od lat 50. XX wieku. W 1957 roku artysta odbył ważną
podróż do Francji, gdzie miał okazję zapoznać się ze zbiorami sztuki archaicznej
i wczesnośredniowiecznej. Syntetyczna forma zobaczonych tam
przedmiotów zapewne znacząco wpłynęła na twórczość malarza, gdyż
jedną z cech charakterystycznych jego twórczości było posługiwanie się
syntetycznym przedstawieniem figury zwierzęcia lub człowieka uproszczonym
do jego zarysu. Tak zdefiniowany znak, którym posługiwał się Henryk
Musiałowicz od 1964 roku nabiera również barw, często złota i czerwieni,
a cała kompozycja reliefowych struktur. Dotychczas malarz pracował
w czerni i bieli, utrzymywał swoje dzieła w chromatycznej tonacji barwnej.
Wybrany przez artystę w tym cyklu znak kojarzący się z figurą zwierzęcia,
był również przejawem duchowej myśli towarzyszącej artyście – jak pisała
Bożena Kowalska: „Swoją prawdę, wiarę i sacrum znalazł w przyrodzie,
w sztuce i w człowieku. W przyrodzie kiedy w latach osiemdziesiątych
stworzył sobie w Cieńszy, wśród lasu, zaciszne schronienie w ogrodzie pełnym
drzew i kwiatów. W sztuce, bo jak mówił: „Ludzkość bez sztuki byłaby
smutna i zubożona,” (…) W człowieku, bo mimo doświadczeń wojny nigdy
nie stracił przeświadczenia, że tak, jak zło, także dobroć i świętość są nieodłącznymi
atrybutami natury ludzkiej”.
(Tekst za: Bożena Kowalska, Of Henryk Musiałowicz’s Art.
Dialogue and Universalism 2010.)