Rosja, Krzyż Orderu Świętego Jerzego 4 stopnia

Krzyż Zasługi Wojskowego orderu Świętego Jerzego ustanowiono 25 lutego 1807 r., za panowania cara Aleksandra I, w celu uhonorowania szeregowych żołnierzy i podoficerów armii rosyjskiej za męstwo i odwagę, w trakcie bezpośredniej walki z nieprzyjacielem.

W 1856 r. wprowadzono czterostopniowy podział odznaczenia i szczegółowo określono jego wygląd. Był nim krzyż kawalerski noszony po prawej stronie klatki piersiowej na wstążce Orderu św. Jerzego. Na awersie był opatrzony wyobrażeniem św. Jerzego zabijającego smoka. Na rewersie posiadał inicjał panującego cara oraz numer stopnia i numer seryjny przyznanego odznaczenia. Przy czym stopnie 1 i 2 miał być pozłacany a 3 i 4 srebrny.

Od 1913 r. oficjalną nazwą tego odznaczenia był Krzyż św. Jerzego. W latach 1914-1917 nadano 1 200 000 szt. srebrnych krzyży 4 stopnia. W celu oznaczenia 1 miliona w numeracji na medalu pisano 1/M, a potem resztę cyfr. Od 10 września 1916 r. zaprzestano produkcji tych krzyży ze złota i srebra, używając w zamian żółtego metalu (oznaczenie ЖМ) i białego metalu (oznaczenie БМ). Krzyż został zniesiony wraz z innymi imperialnymi odznaczeniami po rewolucji październikowej w grudniu 1917 r.

Rosja - Mikołaj II (1894-1917), Krzyż św. Jerzego 4 stopnia, Av: na środku krzyża scena – św. Jerzy pokonujący smoka; Rv: na środku krzyża inicjał cara Mikołaja II, po jego bokach przedzielony nr nadania krzyża 864544, na dolnym ramieniu zapis stopnia krzyża 4 / CTEП, srebro, waga 11.21g., wymiary 410 x 350 mm, piękna patyna. Cennym elementem tego odznaczenia jest jego oryginalna wstążka z epoki, nieco podniszczona.   

Kawalerem tego krzyża był urodzony w Charkowie Zozulja Gawril z 39 syberyjskiego strzeleckiego pułku, wyróżniony nim za walki w dniu 21 sierpnia 1916 r. w okolicach Wojnina (wieś na Ukrainie na Wołyniu), który podczas działań wojennych został ranny 16 października 1916 r.