ERNEST RANCOULET (1870-1915), Wenus z parą amorków

biały biskwit: masa ceramiczna kształtowana w formie; wys. 58,5 cm, szer. 22 cm, głęb. 23 cm.
Francja, pocz. XX w.
Grupa figuralna: naga bogini, z biodrami oplecionymi draperią, stojąca przy ołtarzu z trzema skrzyżowanymi, płonącymi pochodniami; pod mensą ołtarza - trzy półplastyczne, egiptyzujące maski kobiece. U kolan Wenus - lecący amorek z rogiem obfitości; drugi - na jej ramieniu - dotyka rączką szyi bogini. Podstawa kolista, lekko wysklepiona; z boku ryta w masie sygnatura: „Rancoulet”.