Grzegorz Gwiazda, Ein Augenblick

Grzegorz Gwiazda, Ein Augenblick
Brąz patynowany
Wymiary: 70 x 45 x 32 cm
Edycja: 3/6
Sygnowany.

____

„Ein Augenblick (z niem. mgnienie oka) jest próbą uchwycenia ciągłości naszego istnienia, rozciągnięcia TERAZ na nieco dłużej, stąd formy rzeźby nie opisują wyłącznie kształtów figury, ale także ruch. Inspiracją do tej rzeźby była zawarta w Czarodziejskiej górze refleksja nad czasem. Thomas Mann zastanawia się tam czy możliwe jest opowiedzenie czasu czystego bez dodatkowej treści – od razu sobie odpowiada, mówiąc, że byłoby to zadanie niedorzeczne niczym próba nazwania muzyką akordu trzymanego godzinę. „Opowiadanie bowiem podobne jest w tym do muzyki, że czas w y p e ł n i a, że go <> , że go <> i sprawia, że <> i <>… Czas jest tak samo składnikiem opowieści, jak składnikiem życia – jest równie nierozerwalnie z nią związany, jak z ciałami w przestrzeni”. Te ostatnie słowa wskazują na tożsamość rzeźby i muzyki. Wszak obiekt przestrzenny objawia się nam tylko w części – reszta jest wspomnieniem lub tajemnicą.

Jerzy Jarnuszkiewicz także zauważył to podobieństwo najbardziej materialnej ze sztuk – rzeźby, i najbardziej abstrakcyjnej — muzyki: „Rzeźba jest czymś, co na absolutnie różnych krańcach się znajduje i co ma skądinąd [z muzyką] wszystko wspólne”. Z jednej strony mówi się na przykład o masie dźwięku i fakturze muzycznej, czyli zasadzie łączenia melodii, z drugiej — o melodyczności linii opisującej bryłę. Ponadto forma przestrzenna wymaga dłuższej percepcji niż obraz, gdyż realizację rzeźbiarską musimy obejrzeć ze wszystkich stron. Nie sposób objąć całości jednym spojrzeniem, bo co najmniej połowa pozostaje zakryta. Potrzeba czasu, aby ukazały się rzeczy początkowo niewidoczne. Albo dopiero zobaczymy znaczne części realizacji, wcześniej żywiąc jakieś przeczucia, albo mamy w pamięci to, co już widzieliśmy. Tym różni się muzyka, opowieść i rzeźba od innych sztuk plastycznych, gdzie całość objawia nam się od pierwszego wejrzenia. Rzeźba posiada ten potencjał tajemnicy, ekscytacji z odkrywania i niedosytu płynącego z faktu, że nie możemy mieć przed oczami CAŁOŚCI. W tym sensie przypomina nasze życie, w którym nieustannie zwracamy się do tego co było, lub tego co będzie w rezultacie zapominając o tym, że nasze życie jest jak mgnienie oka, a jedyna dostępna rzeczywistość jest teraz”.
______

Grzegorz Gwiazda - urodzony w 1984 r. Studiował na ASP w Poznaniu, ASP w Warszawie oraz jako stypendysta na Accademia di Belle Arte di Brera w Mediolanie. W 2009 r. ukończył z wyróżnieniem warszawską ASP, broniąc pracę magisterskiej w pracowni rzeźby prof. Adama Myjaka. Od 2009 r. prowadzi zajęcia w Pracowni Grafiki i Rzeźby IEA APS w Warszawie. W 2014 r. obronił doktorat na ASP w Warszawie, a w 2019 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. Od 2015 r. prowadzi zajęcia w Barcelona Academy of Art.

Był stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w r. 2008/2009, otrzymał też stypendium Inicjatywy ENTRY. Dwukrotny laureat w międzynarodowym konkursie sztuki figuratywnej organizowanym przez Fundació de les Arts i els Artistes w Hiszpanii (nagrodzone zostały rzeźby: oto człowiek w 2010 i Rowerek w 2015 r.). W 2018 r. otrzymał nagrodę czasopisma „Arteon” poświęconego sztuce.

Realizacje Gwiazdy znajdują się w Polsce, Hiszpanii i Chinach. Jego prace znajdują się w wielu kolekcjach, m.in. w stałych zbiorach Museu Europeu d’Art Modern w Barcelonie.