Salvador Dalí (1904 Figueres - 1989 Figueres), ”Antropomorphique Cabinet” , 1973

brąz
Wymiary: 30,9 x 59,5 x 22,5 cm
sygnowany i opisany: 'Dali 270/330 FONERIA | MIBROSA | BARCELONA'
do pracy dołączone są dwa klucze

Literatura
Por.:
Dalí’s Fantastic Universe, Beijing United Publishing Co., Ltd., Pekin 2015, s. 26-29 (il.)
Dalí’s Fantastic Universe, Palazzo Medici Riccardi, Florencja 2013, s. 36-37 (il.)
Dalí. Mind of Genius, National Chiang Kai-shek Memorial Hall, Tajpej, s. 14-15, 2012 (il.)
Dalí. Mind of a Genius, ArtScience Museum at Marina Bay Sands, Singapur 2011, s. 14-15 (il.)
Beniamino Levi i in., Dalí in the Third Dimension, The Stratton Foundation Collection, Umberto Alemandi & C., Turyn 2010, s. 44-45 (il.)
Salvador Dalí' in Shanghai, The Shanghai Art Museum, Szanghaj 2009, s. 118-119 (il.)
Robert and Nicolas Descharnes, Dalí. The Hard and the Soft, Sculptures & Objects, Paryż 2004 (il.)
Dalí, Seoul Arts Center, Seul 2004, s. 82-83 (il.)
L’Univers de Dalí, Chateau Lavardens, 2004, s. 82-83 (il.)
Dalí. A Journey into Fantasy, Shanghai Urban Planning Center, Szanghaj 2002, s. 46-47 (il.)
Dalí. A Journey into Fantasy, China Millennium Monument, Pekin 2002, s. 104-105 (il.)
Dalí. A Journey into Fantasy, Guangdong Museum of Art, Kanton 2002.
The Dalí Universe, County Hall Gallery, Londyn 2000, s. 90-91 (il.)
Salvador Dalí, Arken Museum of Modern Art, Kopenhaga 1999, s. 28 (il.)
Dalí Exhibition, Fukuoka Prefectural Museum of Art, Tokio 1991, s. 68 (il.)
Dalí Scultore, Dalí Illustratore, , Museo di Palazzo Reale, Neapol 1989, s. 43 (il.)
Dalí, Galerie Patrice Trigano, Paryż 1989, s. 37 (il.)
Dalí nella terza dimensione, Castello Svevo, Bari 1988, s. 43 (il.)
Franco Passoni, Dali nella terza dimensione, Master Fine Art Gallery, Mediolan 1987, s. 63 (il.)

Biogram
Hiszpański malarz, grafik, dekorator, ilustrator i teoretyk malarstwa. Był czołowym przedstawicielem surrealizmu. W latach 1921-1926 uczęszczał do Akademii San Fernando w Madrycie. W 1926r. wyjechał do Paryża, gzdie poznał m.in. P. Picassa i T. Tzarę. Związany był z G. Eluard, która była jego muzą. Przyjaźnił się z F. G. Lorca, L. Bunuel`em i R. Albertini. Kilka lat przebywał w Ameryce. Od 1982r. po śmierci swojej partnerki życiowej, wiódł życie w odosobnieniu. Dzięki indywidualnej metodzie twórczej (paranoicznokrytycznej) do swojej twórczości wprowadził atmosferę niezwykłości i fantastyki. Wprowadził wirtuozerską technikę graniczącą z iluzjonizmem.